Korzenie rodziny Stanisława Marusarza siegają głęboko w przeszłość.
Według Wielkiej Encyklopedii Tatrzańskiej, nazwisko Marusarz pojawia sie w starych dokumentach w r.1680, zaś nazwisko Tatar - juz 1630 r.
Niektóre postacie wywodzące się z obu tych rodów wpisały się na trwałe nie tylko w historii Podhala, ale w historii Polski.
Helena Tatar, matka Stanisława Marusarza, była córką Szymona Tatara "Młodszego", znanego przewodnika tatrzańskiego i jednego z pierwszych ratownikow górskich. To w ich domu spędzał wakacje wielki malarz, Józef Mehoffer i to właśnie w domu Tatarów powstało kilka jego wspaniałych dzieł.
Stryjem Szymona “Mlodszego” był Szymon Tatar "Starszy" - myśliwy i bardzo ceniony przewodnik tatrzński. Kazimierz Przerwa Tetmajer poświęcił mu serdeczny wiersz pt. Ostatni. Rysowali go Walery Eliasz i Leon Wyczółkowski, a jego postać rzeźbiła Felicja Modrzejewska.
Stryjem Szymona “Starszego” był Tomasz Tatar “Mysliwiec” (ur. ok.1810 – zm.ok.1880), słynny myśliwy i zbójnik. Dzięki wielokrotnym ucieczkom zdołał uniknąć służby w wojsku austriackim. Wiekszość swojego życia spędził w górach, a jego zbójeckie przygody Tetmajer opisał w Bajecznym Świecie Tatr.
Babka Stanisława Marusarza pochodziła z rodu Jarząbków. Rodzina Jarząbków, zgodnie z nadaniami królewskimi z r. 1630, była właścicielem dóbr ciągnących się między potokami w Dolinach Białego i Strążyskiej. Jędrzej Marusarz “Jarząbek”, stryj Stanislawa Marusarza, był jednym z pierwszych członkow TOPR. Jako pierwszy, dokonał w Tatrach wielu przejść, a jego imię noszą dwa miejsca w rejonie Morskiego Oka: Marusarzowa Turnia i Marusarzowa Przełączka. Jego portret namalowal Stanislaw Ignacy Witkiewicz.
« poprzednia | następna » |
---|